Timeo Danaos et dona ferentes

Γράφτηκε πως είναι νέος, πως είναι ωραίος, πως είναι συμπαθής, πως είναι επιστήμονας, πως είναι ευφυής, πως είναι συμπαθής, πως έχει το DNA δύο προέδρων στο αίμα του, ακόμα και πως είναι κεντρώος και ‘νενέκος,’ άτομο δηλαδή που το 2004 είχε ταχθεί υπέρ της επανένωσης της Κύπρου σε μια διζωνική, δικοινωτική ομοσπονδία με μία διεθνή προσωπικότητα και μία ιθαγένεια, την απόσυρση του κατοχικού στρατού και την επιστροφή μεγάλου μέρους των προσφύγων στις εστίες τους όπως και την αποκατάσταση των περιουσιών τους ή την αποζημίωσή τους.

Είναι λίγο πολύ, το αντίθετο του Χριστόφια:

Δεν είναι γέρος, δεν είναι άσχημος, δεν είναι αντιπαθητικός, δεν είναι αστοιχείωτος, δεν είναι βλάκας, δεν είναι γιος του Χριστόφκια που το Δίκωμον, δεν είναι σταλινιστής, και δεν είναι άνθρωπος που συντάχτηκε με το Όχι του Τάσου, άτομο δηλαδή που τάχθηκε κατά της επανένωσης της Κύπρου σε μια διζωνική, δικοινωτική ομοσπονδία με μία διεθνή προσωπικότητα και μία ιθαγένεια, την απόσυρση του κατοχικού στρατού και την επιστροφή μεγάλου μέρους των προσφύγων στις εστίες τους όπως και την αποκατάσταση των περιουσιών τους ή την αποζημίωσή τους.

Μιλάμε για τον Σταύρο Μαλά, που είναι ο άνθρωπος που ανέλαβε το υπουργείο Υγείας τον περσινό Αύγουστο όταν έσειαν το Προεδρικό Μέγαρο οι μετασεισμοί της έκρηξης στο Μαρί που προκάλεσε η ανικανότητα του Χριστόφια. 

Μιλάμε για τον άνθρωπο στον οποίο το φθαρμένο ΑΚΕΛ θα αναθέσει τη διεκδίκηση της προεδρίας στις επόμενες εκλογές τον Φεβράρη.

Μιλάμε για ένα πρώην μέλος των Ενωμένων Δημοκρατών για τους οποίους κατήλθε ως υποψήφιος την τελευταία φορά που το κόμμα διεκδίκησε αυτόνομα την είσοδό του στη βουλή το 2006.

Για έναν άνθρωπο που το 2007 συντάχθηκε με τον Γιώργο Βασιλείου και την Πραξούλα Αντωνιάδου στην απόφασή τους να υποστηρίξουν τον Χριστόφια στις προεδρικές εκλογές του 2008 και βοήθησε στο να επιβληθεί στην πλειοψηφία.

Είναι ο άνθρωπος στον οποίο το ΑΚΕΛ επενδύει τις ελπίδες του να αποσύρει τον διασυρμό στις επόμενες εκλογές.

Ή μήπως όχι;

Μήπως στην πραγματικότητα, επενδύει το ΑΚΕΛ με την υποψηφιότητα Μαλά στην προστασία των δικών του τέκνων, των καθαρόαιμων νεοσσών του ιδεολογικού του εκκολαπτηρίου, όπως των Άνδρου Κυπριανού (and his People) και Στέφανου Στεφάνου από μια βέβαιη ήττα;

Ή μήπως, εναλλακτικά, επενδύει το ΑΚΕΛ με τον Μαλά υποψήφιο σε μια υποψηφιότητα που θα μπορεί εύκολα στην περίπτωση της ήττας να επικριθεί ως έτοιμος, εξωκομματικός αποδιοπομπαίος τράγος;

Δεν ξέρω σε τι υποστήριξη από το ΑΚΕΛ μπορεί ο Σταύρος Μαλάς να ελπίζει κατά την προεκλογική περίοδο. Αμφιβάλλω ωστόσο για το κατά πόσον αυτή θα είναι επαρκής και προπαντός αποτελεσματική.

Ο Σταύρος Μαλάς θα πρέπει για παράδειγμα, να αποστασιοποιηθεί από την πολιτική του Χριστόφια στο Κυπριακό για να φαίνεται αξιόπιστος, και να ασκήσει κριτική στον νυν πολιτικό του προϊστάμενο για την οικονομική του πολιτική, αν πράγματι θέλει να εκλεγεί.

Ωστόσο θα ήταν μάταιο να πιστεύει πως θα μπορούσε να ασκήσει κριτική στον Χριστόφια και να μείνει υποψήφιος του ΑΚΕΛ.

Επομένως, η προσφορά του ΑΚΕΛ να κατεβεί ως υποψήφιός του θα έπρεπε αντί να τον κολακέψει, να τον είχε τουλάχιστον προβληματίσει βαθιά. Και ως έναν σύγχρονο Λαοκόωντα, να τον είχε κάνει να αναφωνήσει ως ο ήρωας του Βιργιλίου «φόβου τους Δαναούς και δώρα φέροντες».