Κίνητρο η παράδοση καμμένης γης

Όσο κι προσπαθώ να κατανοήσω τα κίνητρα και τη φιλοσοφία της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης Χριστόφια δεν μπορώ να καταλήξω με ασφάλεια στο συμπέρασμα πως αυτή διέπεται από μια συγκεκριμένη λογική.

Αναντίλεκτα, ως αποτέλεσμα του ασταθούς εξωτερικού περιβάλλοντος, η κατάσταση στο εσωτερικό είναι ανάλογα εύθραυστη με αποτέλεσμα, να βρίσκεται σήμερα η κυπριακή οικονομία σε μια κρίσιμη καμπή.

Η Κύπρος που δεν έχει το δικό της νόμισμα και έχει να χρηματοδοτήσει την ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού της συστήματος, του δημοσιονομικού ελλείμματος και των ληξηπρόθεσμων ομολόγων της, δεν διαθέτει εκείνη την ανταγωνιστική οικονομία που θα την τροφοδοτήσει με ξένο συνάλλαγμα όχι μόνο για να μπορεί να πράξει τα ανωτέρω αλλά και να πληρώσει για τις ίδιές της τις εισαγωγές αγαθών και υπηρεσιών που δεν παράγει.

Και ενώ η Κύπρος παραμένει αποκλεισμένη από τις αγορές ως αποτέλεσμα της απώλειας αξιοπιστίας και εκτοξεύεται η ανεργία, η εκτέλεση διαρθρωτικών και δημοσιονομικών αλλαγών που θα διόρθωναν ανισορροπίες στην οικονομία καθίσταται όλο και πιο επιβεβλημένη ώστε να καταστεί αξιόπιστη, να διασώσει το τραπεζικό της σύστημα και να επανέλθει σε ρυθμούς ανάπτυξης.

Λαμβάνοντας αυτά τα δεδομένα υπ' όψιν, θα διερωτείτο ένας ανεξάρτητος και αμερόληπτος παρατηρητής για το κατά πόσον επιχειρούνται ανάλογοες σταθεροποιητικές πολιτικές.

Κρίνοντας ωστόσο από τη μέχρι τώρα δράση της κυβέρνσηης και τις επιδόσεις της, κάθε άλλο παρά κάτι  τέτοιο τεκμηριώνεται. Η απόπειρα του Χαρίλαου Σταυράκη το 2009, όταν δηλαδή η κρίση άρχισε να τυλίγει στις φλόγες την Ελλάδα, να προωθήσει διαρθρωτικές αλλαγές τορπιλίστηκε από τον Χριστόφια.

Ο τελευταίος επέβαλε την "πολιτική του διαλόγου με του κοινωνικούς εταίρους" που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα και συνίσταται στη λήψη δημοσιονομικών μέτρων αρεστών στις συντεχνίες, τα οποία οδήγησαν στην αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης και έπληξαν την οικονομική ανάπτυξη.

Βεβαιως, υπήρξε μεν μια σύντομη ανάπαυλα τους πρώτους μήνες μετά την έκρηξη στο Μαρί, κατά την οποία, ο ταρακουνημένος πρόεδρος ένιωθε τόσο αποδυναμωμένος που δεν αντιστάθηκε αποτελεσματικά στις συνετές πολιτικές του τότε υπουργού Οικονομικών Κίκη Καζαμία. Μόλις όμως ξαναβρήκε τον "παλιό καλό του εαυτό", τον παρέπεμψε στη δοκιμασμένη "πολιτική του διαλόγου με του κοινωνικούς εταίρους" οπότε αυτός παραιτήθηκε.

Με στόχο να μη χάσει τον έλεγχο της κατάστασης, ο Δημήτρης Χριστόφιας υπενθυμίζει τακτικά την αναγκαιότητα συνέχισης της "πολιτικής του διαλόγου με του κοινωνικούς εταίρους" και στο νυν υπουργό οικονομικών.

Έτσι, ακόμα και τώρα που σύμφωνα με τον τελευταίο χωρίζουν ώρες την Κύπρο από την ένταξη στον μηχανισμό στήριξης, εξακολουθεί ο Χριστόφιας να θέτει εμπόδια στην προώθηση των αναγκαίων διαρθρωτικών αλλαγών, ώστε να αποφύγει την επιβολή μνημονίου αναλόγου με αυτό της Ελλάδας, παραπέμποντας στην "πολιτική του διαλόγου με του κοινωνικούς εταίρους".  

Όλα αυτά συμβαίνουν ενόσω η κυβέρνηση εξακολουθεί να διαμηνύει πως διαπραγματεύεται τη σύναψη νέου διμερούς δανείου με μια άλλη κυβέρνηση και πως η όποια προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης θα είναι αποκλειστικά για να βοηθηθούν οι κυπριακές τράπεζες να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της συναπόφασης του Χριστόφια να τις καταστρέψει συναινώντας στο κούρεμα του ελληνικού χρέους.

Η χτεσινή είδηση πως η κυπριακή κυβέρνηση δεν είχε υποβάλει επίσημο αίτημα στη ρωσική κυβέρνηση για δανεισμό μου είχε προκαλέσει αρχικά απορίες για την τακτική που ακολουθεί. Διερωτήθηκα αν είχε πράγματι δηλαδή εφοδιάσει ο Χριστόφιας τον Βάσο Σιαρλή καθοδόν προς το Λουξεμβούργο με μια σκέτη μπλόφα και ενώ ανέμενε μοιρολατρικά την ένταξη της Κύπρου στον μηχανισμό.

Μετά από λίγη σκέψη όμως κατέληξα στο συμπέρασμα πως θα ήταν αδύνατον για τον Δημήτρη Χριστόφια να αφεθεί να υποβληθεί σε μια τέτοια μεταχείριση και πως θα επιδιώξει μια πολύ πιο τιμητική για αυτόν διέξοδο.

Ναι, πράγματι, ο φίλος Δημήτρης και θέλει να εντάξει την Κύπρο στον μηχανισμό αλλά και να πάρει και το ρωσικό το δάνειο.

Στον μηχανισμό θα μπει σε μερικές μέρες, ενώ το δάνειο θα το πάρει στην καλύτερη περίπτωση σε μερικές εβδομάδες ή μερικούς μήνες.

Αυτό όταν θα έρθει η κατάλληλη στιγμή, θα τον βοηθήσει να αντιμετωπίσει την Τρόικα με τον μόναδικό τρόπο που είναι αντάξιος ενός κομμουνιστή ηγέτη.

Φυσικά, το να πουλάς τσαμπουκά στην τρόικα μη υλοποιώντας ειλημμένες δεσμεύσεις θα έχει κάποιο κόστος, όπως έχει και η μη υλοποίηση των δεσμεύσεων προς την Κομισιόν. Η μη εκτέλεση των μέτρων που θα ζητήσει όμως σύντομα η Τρόικα θα έχει καταστροφικές επιπτώσεις στην οικονομία μια και θα συνεχίσει να είναι μη ανταγωνιστική με αποτέλεσμα να δοθεί η χαριστική βολή στο τραπεζικό τομέα γεγονός που θα εξανεμίσει κάθε ελπίδα επιστροφής σε οικονομική ανάπτυξη στο εγγύς μέλλον.

Συνεπώς, λαμβάνοντας υπ' όψιν πως ο ίδιος δεν σκοπεύει να επαναδιεκδικήσει την προεδρία και προώθησε ως διάδοχό του ένα μη εκλέξιμο υποψήφιο, οδηγούμαι στο συμπέρασμα πως ο απώτερος στόχος των Δημήτρη Χριστόφια και ΑΚΕΛ είναι να παραδώσουν καμμένη γη στην επόμενη κυβέρνηση με μια κατάσταση εκτός ελέγχου στις δημόσιες δαπάνες.