Σήμερα γιορτάζουμε ακόμα
ένα χρόνο Μακροχρόνιου Αγώνα.
Το 1975 το είπαμε και το
κάναμε.
Όταν πεθάνει κι ο
τελευταίος πρόσφυγας, θα 'ρθούν οι γιοι του και τα εγγόνια του, για να τον
συνεχίσουν.
Χωρίς ασφυκτικά
χρονοδιαγράμματα και επιδιαιτησίες.
Θα τσιμεντώνουμε το Ναι
με αμέτρητα Όχι.
Ελληνοκυπριακής
ιδιοκτησίας αγώνας για το σωστό περιεχόμενο.
Η Άντζελα Δημητρίου κι η
Τζένιφερ Λόπεζ ανήκουν σε μας, και μόνο σε μας.
Κουράγιο μικροκόρη μας,
που μας εγίνης γιαγιούλα.
Τον Αττίλα ουκ ελάττω
παραδώσω.
Ας όψονται οι κλεφταράδες οι αγορές.
4 σχόλια:
"Παραμένουμε σταθεροί στις αρχές."
"Η αδιαλλαξία της Τουρκίας"
Ο θρίαμβος της υποτίμησης της νοημοσύνης μας...
Και φυσικά, πάντα "σε συνθήκες άνετης προσωρινότητας"...
http://hlithioagrino.blogspot.com/2010/09/blog-post.html
Αγρινέ, είχες δίκιο. Από τότε είχαμε πολλές κρίσιμες εξελίξεις, το Κυπριακό μπήκε σε κρίσιμες φάσεις, έγιναν κρίσιμες διαπραγματεύσεις, πραγματοποιήθηκαν κρίσιμες συσκέψεις του Εθνικού Συμβουλίου, αλλά ευτυχώς αντισταθήκαμε στις πιέσεις, είπαμε όχι στα χρονοδιαγράμματα και τις επιδιαιτησίες και ευτυχώς η Τουρκία έμεινε αδιάλλακτη γιατί διαφορετικά θα έπρεπε να το λύσουμε! ;-))))
Δημοσίευση σχολίου