Βαράτε παλαμάκια, ειδεμή....

Ο Δημήτρης Χριστόφιας ανταποκρίθηκε ακόμα μια φορά, με τον αναμενόμενο για αυτόν, αλλά συνάμα απρόβλεπτο για έναν αρχηγό κράτους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τρόπο σε κριτική.

Είπε, λοιπόν χτες ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Κύπρου Κώστας Χριστοφίδης στην ομιλία του τα εξής (σύμφωνα με το δελτίο ειδήσεων του ΡΙΚ στις 8 μμ):

"Φρονώ πως ο λαός μας και οι επόμενες γενιές αξίζουν κάτι καλύτερο. Αξίζουν περισσότερη δημοκρατία και περισσότερη λογοδοσία. Είναι μια μεγάλη ευκαιρία μέσα από τη θλίψη και τα γεγονότα του καλοκαιριού να στήσουμε κάτι εντελώς καινούργιο, πιο υγιές και πιο σύγχρονο. Πρέπει να μετατρέψουμε να μετατρέψουμε αυτή την εποχή σε μια δημοκρατική άνοιξη που να μπορεί να καταλήξει στην ανοικοδόμηση του κράτους. Να μετατρέψουμε την κρίση σε μια ευκαιρία αναμόρφωσης των πνευματικών θεσμών της δημοκρατίας. Πρέπει να αποδείξουμε εκ νέου την ανωτερότητα του δημοκρατικού μας πολιτεύματος και να διαψεύσουμε όσους ισχυρίζονται πως η δημοκρατία είναι καθεστώς των μετρίων. Σήμερα, όσο ποτέ στο παρελθόν, έχουμε την ιστορική υποχρέωση να ξεπεράσουμε την επιπολαιότητα δεκαετιών και να μεταφράσουμε σωστά τις διεθνείς εξελίξεις. Χρειάζονται επιστήμονες με γνώση. Όχι για να κυβερνούν αλλά για να συμβουλεύουν, αλλά κυρίως με μια μακρόχρονη αντίληψη του πως λειτουργεί και πως εξελίσσεται ο σύγχρονος κόσμος".

Τι κι αν αυτή του ασκήθηκε με έμμεσο και κομψό τρόπο; Η αντίδρασή του υπήρξε, ως συνήθως, άκομψη και πικρόχολη, την οποία χαρακτηρίζει ο γνωστός του ξερολισμός, η μικροπρέπεια, το αναθεμάτισμα της αντίθετης άποψης, η έπαρσή του που εκφράζεται ως πάγια πρακτική του να απευθύνεται με υποτιμητικό τρόπο στους συνανθρώπους του και να παρουσιάζει τον εαυτό του ως θύμα, θιγμένο και αδικημένο. Πονάει το Μαρί. Έστω κι ως έμμεση αναφορά. Εξοργίζει η έστω και έμμεση υπόδειξη σε δημοκρατικά ελλείμματα. Προκαλεί η έλλειψη επαίνου για εμφανείς και αυταπόδεικτες παραλήψεις και λανθασμένες αποφάσεις και την αναγκαιότητα αξιοποίησης της γνώσης.

Και απάντησε:

"Επειδή κύριε Πρύτανη, τις προκλήσεις εγώ δεν τις αντέχω, θέλω να σας ευχαριστήσω για την ωραία διάλεξη που μας εκάματε από καθέδρας αλλά να σας καλέσω να συζητήσουμε αυτά τα θέματα γιατί δεν μ' αρέσει να με καλούν να είμαι δήθεν τιμόμενο πρόσωπο και να ακούω τα εξ αμάξης. Σας καλώ λοιπόν και εσάς, κι αν θέλετε τη Σύκλητο και την Πρυτανεία, να συζητήσουμε προκομμένα και πάνω σε έναν επιστημονικό επίπεδο ίσος προς ίσον τα ζητήματα της κρίσης. Της παγκόσμιας κρίσης. Διότι έχει βάθος και εύρος και δεν είναι τυχαία η κρίση και δεν περιορίζεται στην Κύπρο ασφαλώς. Ευχαριστώ πολύ".

Δεν του αρέσει λοιπόν να τον καλούν να είναι δήθεν τιμόμενο πρόσωπο και να ακούει τα εξ αμάξης. Του αρέσει να τον καλούν, να του βαράνε παλαμάκια, να τον επευφημούν και να τον καλούν να συνεχίσει αυτό που μόνο ο ίδιος θεωρεί ορθό, ανεξαρτήτως της όποιας άποψης τυγχάνει να έχει έστω και μια μειοψηφία, ανεξαρτήτως του οφέλους ή του κόστους που έχει η πολιτική του για την κοινωνία, μεμονωμένα μέλη της ή κοινωνικές ομάδες. Το απολαμβάνει να τον καλούν και να τον τιμούν και να του λένε, "φώτισε μας μεγάλε μας ηγέτη με τη σοφία σου". Να τον ανακηρύσσουν σε επίτιμο διδάκτορα για αυτά που λέει πως ξέρει ή πιστεύει. Είναι τυχαίο που η διαφορετική άποψη υποβιβάζεται στο επίπεδο των "εξ αμάξης"; 

Εν όψει του προεκλογικού αγώνα που έχει ουσιαστικά ξεκινήσει για τις προεδρικές, προβλέπω πως θα γίνουμε μάρτυρες ανάλογων σκηνών αλαζονείας μια και ως ήθισται, ο απερχόμενος πρόεδρος συγκεντρώνει τα περισσότερα πυρά των ανθυποψηφίων του. Η συμβουλή μου είναι να συνηθίσει γιατί θα ακούσει και πιο σκληρή κριτική και από άλλους. Πολλές φορές θα είναι δικαιολογημένη, πολλές φορές θα είναι αδικαιολόγητη.  Την ποιότητα της δημοκρατίας όμως την καθορίζει ο βαθμός στον οποίο η πολιτική ηγεσία και η εκτελεστική εξουσία επιδεικνύει ανοχή στην αντίθετη άποψη.

Αν δεν του αρέσει η δημοκρατία, της οποίας αναπόσπαστο μέρος είναι και η κριτική σε έναν πολιτικό, ας το πει επιτέλους ξεκάθαρα. Είναι άλλωστε κοινό μυστικό.

Υ.Γ. Κύριε Πρόεδρε, επί της ουσίας συμφωνώ με τον Πρύτανη. Ο λαός μας και οι επόμενες γενιές αξίζουν κάτι καλύτερο.

Οι Κυπριακές Αερογραμμές και η στρατηγική ηλιθιότητα

Θέλουν, λένε, στρατηγικό επενδυτή. Διασώθηκαν δύο φορές μέσα σε 7 χρόνια, μια φορά μοσχοπουλώντας τη θυγατρική τους στον κύριο ιδιοκτήτη τους. Τη δεύτερη φορά, πήραν δήθεν αποζημίωση, για ζημιές που τους προκάλεσε, δήθεν, η απαγόρευση της Τουρκίας να χρησιμοποιούν τον εναέριό της χώρο. Αναδρομικά. 

Δεν πέρασε ένας χρόνος και είναι ξανά στα πρόθυρα της πτώχευσης. Είπε χτες η εταιρεία σε ανακοίνωσή της εδώ:

"Οι Κυπριακές Αερογραμμές σε συνεννόηση και  συνεργασία με  τον κύριο μέτοχο  τους που είναι το κράτος, και με τους εκπροσώπους των ιδιωτών μετόχων  τους,  πράττουν  ότι είναι δυνατό για να διασφαλίσουν όχι μόνο την μακροπρόθεσμη  βιωσιμότητα, αλλά και την περαιτέρω ανάπτυξη της Εταιρείας, με απώτερο στόχο την επαναφορά της το συντομότερο στην κερδοφορία. Η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς τους είναι βασικός στόχος και προς αυτή την κατεύθυνση στρέφονται οι στρατηγικοί σχεδιασμοί, στους οποίους υπάγεται και η προσέλκυση ενός αξιόπιστου στρατηγικού επενδυτή".

Μήπως διάβασε κανένας τη λέξη "εξυγίανση"; Τη λέξη "αναδιάρθρωση"; Είναι λέξεις φαίνεται που δεν αρέσουν. Προκαλούν. 

Αντί τούτων, θέλουν, λένε, επαναφορά στην κερδοφορία και προσέλκυση στρατηγικού επενδυτή. 

Βάλτε τον αυτόματο πιλότο...

Κι όλα αυτά, με "αύξηση κεφαλαίου" αυτή τη φορά, είπε ο εκπρόσωπος της εταιρείας σήμερα στο Τρίτο του ΡΙΚ που θα πρέπει να χρηματοδοτήσει ο βασικός μέτοχος, που είναι το κράτος, άρα ο φορολογούμενος.

Δεν ξέρω αν υπάρχουν "αξιόπιστοι στρατηγικοί επενδυτές" που θα αγοράσουν μια κακοδιαχειριζόμενη επιχείρηση που δημιουργεί 20 με 30 εκατομμύρια ευρώ ζημιά τον χρόνο αν δεν αναδιαρθρωθεί προηγουμένως.

Tη στιγμή μάλιστα, που το πολυάριθμο, υπεραμειβόμενο και αργόσχολο προσωπικό της εγείρει αιτήματα αύξησης απολαβών, εμμένει στην ΑΤΑ,  ενώ θα πρέπει να μειωθούν οι απολαβές του, ο αριθμός του και να βελτιωθεί η παραγωγικότητά του. 

Το πιο πιθανό σενάριο για μένα είναι πως η εταιρεία θα πετύχει την αύξηση κεφαλαίου, το οποίο θα αναλώσει και αυτόν στην κακοδιαχείριση, διαπραγματευόμενη επάπειρον και ταυτόχρονα με "στραγητικούς επενδυτές" και με τους τραμπουκοσυνδικαλιστές της, είτε μέχρι να κλείσει ή μέχρι να βρεθεί κάποιος να την αγοράσει με σκοπό απλώς και μόνο να εκποιήσει τα περιουσιακά της στοιχεία, δηλαδή για σκοπούς asset stripping, οπότε και πάλι θα κλείσει.

Μέχρι και σ' αυτό το σημείο μπορεί να φτάσει η στρατηγική ηλιθιότητα του Χριστόφια.

Ο ζουπάνος, η δρουζίνα του και το αποκορύφωμα της βλακείας

Αυτήν την ανάρτηση άρχισα να τη γράφω από χτες. Δυστυχώς, όσο περισσότερο σκεφτόμουν το όλο ζήτημα, τόσο πιο έντονα γίνονταν τα χάχανα στα οποία ξεσπούσα σε βαθμό που σήμερα το απόγευμα άρχισε να με πονά η κοιλιά μου από το γέλιο. Ωστόσο, πρέπει να παραδεχτώ πως όσο κι αν μου προκαλεί γέλιο η όλη υπόθεση, στην πραγματικότητα είναι μια πολύ σοβαρή και ενδεικτική της ανοχής που τυγχάνει η αντίθετη άποψη επί προεδρίας Χριστόφια.

Ας σοβαρευτούμε. Είναι η υπόθεση του συμπολίτη μας που σέρνεται στα δικαστήρια γιατί "στις 3 Αυγούστου στη Λευκωσία διενήργησε πράξη για την οποία δεν ήταν εξουσιοδοτημένος από το νόμο. Δηλαδή, ενώ οδηγούσε το όχημά του έβγαλε το κεφάλι από το παράθυρο και απευθυνόμενος προς το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας φώναξε 'βλάκα Πρόεδρε παραιτήσου' και συνεπεία αυτού προκάλεσε ενόχληση στο κοινό κατά την άσκηση των κοινών δικαιωμάτων του".

Δεν ξέρω ποιος είναι αυτός ο συμπολίτης μας, η υπόθεση του οποίου θα εκδικαστεί στις 5 Ιουνίου, αφού σήμερα δεν παραδέχτηκε ενοχή.

Πρέπει όμως να παραδεχτώ πως αντικρίζοντας την προεδρική λιμουζίνα του ρωσομαθούς προέδρου και της προεδρικής του φρουράς που προσφέρουν το θέαμα ενός σύγχρονου ζουπάνου* και της δρουζίνας** του, ο συμπολίτης μας, θα πρέπει οπωσδήποτε να στάθμισε το πιθανό όφελος από την ενέργειά του, που στην καλύτερη περίπτωση θα μπορούσε να ήταν εκπλήρωση της επιθυμίας του, όπως και το πιθανό κόστος, που στη χειρότερη περίπτωση θα μπορούσε να είναι να κατηγορηθεί για εξύβριση, του προσώπου του προέδρου της δημοκρατίας  εν τη προκειμένη περίπτωση, και όχι απλώς για "ενόχληση στο κοινό κατά την άσκηση των κοινών δικαιωμάτων του".

Εν πάση περιπτώσει, ο άνθρωπος είπε στον Χριστόφια κατάμουτρα κάτι που πολύς κόσμος πίστευε τότε (και πιστεύει ακόμη) και έλεγε επίσης δημόσια στις δεκάδες διαδηλώσεις που έγιναν έξω από το προεδρικό εκείνον τον καιρό. Πως δηλαδή ο Χριστόφιας επειδή συμπεριφέρθηκε και ενήργησε ανόητα, θα έπρεπε να παραιτηθεί από το αξίωμα του προέδρου της δημοκρατίας.

Η τροπή ωστόσο που έχει πάρει η υπόθεση με τον συμπολίτη μας που του φώναξε "βλάκα Πρόεδρε παραιτήσου" (εδώ χρησιμοποιώ τον τρόπο με το οποίο γράφτηκε η είδηση στην ιστοσελίδα του Κυπριακού Πρακτορείου Ειδήσεων, εξ ου και το "Πρόεδρε" είναι με κεφαλαίο, διαφορετικά θα έγραφα με κεφαλαίο μόνο το "Βλάκα") φανερώνει τον πανικό του ίδιου του Χριστόφια. Ο πρόεδρός μας -με στόχο να γαντζωθεί στην εξουσία όσο το δυνατό περισσότερο (θέλει λένε οι κακές γλώσσες, αλλά συνήθως αλάνθαστες γλώσσες, να διορίσει πρώτα καινούργιο διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας ώστε το κόμμα του να μπορεί να βάλει χέρι στις αδειοδοτήσεις τραπεζών)- φαίνεται να έχει δώσει εντολές να διώκονται με κάθε αυστηρότητα όσοι έχουν και εκφράζουν μια κακή άποψη για αυτόν και την πολιτική του.

Φυσικά, μέσα στην κατάσταση του πανικού που βρίσκεται η κυβέρνηση δεν αντιλαμβάνεται πόση ζημιά προκαλεί στον ίδιο τον Χριστόφια η αναμόχλευση της όλης ιστορίας με την έκρηξη στο Μαρί.

Ας υποθέσουμε πως ο συμπολίτης μας που του φώναξε "βλάκα Πρόεδρε παραιτήσου" καταδικαστεί από τη δικαιοσύνη. Ο άνθρωπος αυτός, όποιος κι αν είναι, ό,τι κι αν είναι, θα γίνει στο τέλος λαϊκός ήρωας. Απλώς επειδή είπε έξω από τα δόντια στον Χριστόφια αυτό που πιστεύει η πλειοψηφία των Κυπρίων.

Αν από την άλλη αποσυρθεί η κατηγορία εναντίον του ή αθωωθεί, τότε το πιο πιθανόν είναι ο άνθρωπος αυτός να βρει δεκάδες αν όχι εκατοντάδες ή ίσως και χιλιάδες μιμητές που όποτε θα αντικρίζουν τον Χριστόφια θα του λένε "Βλάκα πρόεδρε παραιτήσου" (από κει και πέρα το "Βλάκα" θα γράφεται με κεφαλαίο).

Παρόμοιες περιπτώσεις υπάρχουν κι άλλες όπως μαθαίνω. Σήμερα για παράδειγμα γράφει η Αλήθεια πως εκδικάζεται ανάλογη υπόθεση. Επίσης, όπως πληροφορούμαι, πως μία γυναίκα από τη Λεμεσό αντιμετωπίζει ανάλογες κατηγορίες επειδή έφτυσε προς την κατεύθυνση της προεδρικής λιμουζίνας. Όλα αυτά συμβαίνουν μετά την έκρηξη στο Μαρί.

Διερωτώμαι επίσης, αν αυτό που πείραξε τον Χριστόφια τόσο πολύ στην περίπτωση του συμπολίτη που του  που του φώναξε "βλάκα Πρόεδρε παραιτήσου" ήταν το κατά πόσον τον είπε βλάκα, ή επειδή του το είπε φωναχτά και δημόσια ή τον κάλεσε να παραιτηθεί.

Καταληκτικά, θα ήθελα να προσθέσω πως αναμένω με ενδιαφέρον να μάθω ποια γραμμή θα ακολουθήσει η κατηγορούσα αρχή σε περίπτωση που ο κατηγορούμενος συμπολίτης μας επικαλεστεί το δημόσιο συμφέρον και παρουσιάσει εμπειρογνώμονες στη δίκη για να αποδείξει πως ο Χριστόφιας πράγματι πάσχει από βλακεία, επικαλούμενος τα ευρήματα του ιδίου του πορίσματος  Πολυβίου, τον οποίο ο ίδιος διόρισε.

Καλά, μόνο ένας βλάκας θα έκανε κάτι τέτοιο θα μου πείτε αλλά περί αυτού πρόκειται...

*) Ζουπάνοι ονομάζονταν οι σλάβοι φύλαρχοι στον Μεσαίωνα.
**) Δρουζίνα ονομαζόταν η ένοπλη συνοδεία των ζουπάνων.