Το βασικότερο δίδαγμα από την ευρωπαϊκή κρίση χρέους που ξεκίνησε το 2009 στην Ελλάδα, είναι πως έχει διαψευσθεί ο μύθος πως είναι δυνατόν να αναπτύσσονται οι οικονομίες της Ευρωζώνης ες αεί με βερεσέ.
Η συμμετοχή σε μια νομισματική ένωση, που στερεί από τις εθνικές οικονομίες τη δυνατότητα της εκτύπωσης πληθωριστικού χρήματος για τη χρηματοδότηση του δημοσίου ελλείμματος και εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους, τιμωρεί όσα μέλη ζουν πέραν των δυνατοτήτων τους ξοδεύοντας είτε ως κυβερνήσεις είτε ως οικονομίες περισσότερο απ' ό,τι εισπράττουν ή παράγουν. Αυτό γίνεται κυρίως με αυξημένο πληθωρισμό, αποτέλεσμα συχνά δημοσιονομικών ελλειμμάτων, που οδηγεί στην απώλεια ανταγωνιστικότητας και άρα μειωμένη ανάπτυξη και πρόσθετη ανεργία. Οι δανειστές, αντιλήφθηκαν πως κράτη που συσσωρεύουν μεγάλο χρέος και έχουν χαμηλή ανταγωνιστικότητα είναι ζήτημα χρόνο μέχρι να σταματήσουν να ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους.
Τα ψέμματα τέλειωσαν ήδη για την Ελλάδα, έστω κι αν ο Τσίπρας (κάνει πως) δεν το κατάλαβε και πολύς κόσμος τον πιστεύει, για την Πορτογαλία και την Κύπρο.
Ας μην ξεχνάμε πως βγήκαμε από τις αγορές πριν ένα χρόνο, έχοντας εισπράξει μάλιστα και μια τριπλή υποβάθμιση τέλη Μαΐου από τους Fitch, και έκτοτε, εκτός από τους Ρώσους, προς τους οποίους το χρέος μας αποπληρώνουμε και αλλιώς, ούτε η Triple Five, ούτε Κινέζοι, μας κάνουν πλέον βερεσέ.
Την κατάσταση αυτή υποσχέθηκε πως θα επιχειρήσει να ανατρέψει ο νέος υπουργός οικονομικών Βάσος Σιαρλή, ο οποίος παρέλαβε από τον απηυδισμένο Κίκη Καζαμία τέλη Μαρτίου. Στόχος, ήταν τότε να ληφθούν τέτοια διαρθρωτικά μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης ώστε να μπορέσουμε να πείσουμε πως είμαστε αξιόπιστοι και άρα αξιόχρεοι, ώστε η ΕΚΤ να αγοράζει τα ομόλογά μας, να μειωθούν οι αποδόσεις τους στη δευτερογενή αγορά, και να ξαναμπούμε στις αγορές.
Τον Σιαρλή πρόλαβαν οι εξελίξεις πριν καν συμπληρώσει δυο μήνες θητεία οπότε χρειάστηκε άρον άρον να κρατικοποιήσει στην ουσία τη Λαϊκή, 40 και κάτι μέρες πριν εκπνεύσει η προθεσμία για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Σήμερα, 31 μέρες πριν την ανάληψη της προεδρίας της Ευρωπαϊκή Ένωσης, ο Βάσος Σιαρλή βλέπει επίσης και την προθεσμία που έθεσε ο ίδιος στον εαυτό του να εκπνέει για την παρουσίαση μέτρων δημοσιονομικής εξυγίανσης τέλος Μαΐου ώστε να πετύχει ένα έλλειμμα της τάξης του 2,5% του ΑΕΠ ή πιο κάτω. Βλέπει ακόμα, τον χρόνο που απομένει μέχρι να εκπνεύσει η προθεσμία που έθεσε ο προκάτοχός του και επαναβεβαίωσε και ο ίδιος για την αναδιαμόρφωση της ΑΤΑ, να αναλώνεται σε "διαδικαστικού" τύπου εμπλοκές, απλώς και μόνο επειδή οι συντεχνίες δεν θέλουν να συζητήσουν την ουσία.
Βλέπει επίσης τον ίδιο τον προϊστάμενό του και το κόμμα του να τον υποσκάπτουν! Ο μεν Χριστόφιας τον άδειασε δια του εκπροσώπου του δίδοντας διαβεβαιώσεις πως έστω κι αν λεφτά δεν υπάρχουν, ο δέκατος τρίτος μισθός των δημοσίων υπαλλήλων θα καταβληθεί. Επιπλέον, ο ηγέτης του κράτους μας, που υπέγραψε τη δημοσιονομική συνθήκη αρχές Μαΐου, ήγειρε και προσκόμματα κατά την έγκριση του κυρωτικού νομοσχεδίου στο υπουργικό. Στη συνέχεια, το κόμμα του, απειλεί να μη υπερψηφίσει το σχετικό νομοσχέδιο στην ψηφοφορία στη Βουλή, όπως και επίσης, να πράξει το ίδιο με το νομοσχέδιο για τη συμμετοχή της Κύπρου στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας.
Στο μεταξύ, ο υπουργός οικονομικών άρχισε να διαμηνύει πως ο στόχος του πλέον είναι η ένταξη στον μηχανισμό στήριξης με ευνοϊκούς όρους. Κάτι δηλαδή που θα γίνει μόνο εάν και εφόσον γίνει κατορθωτό να κλείσει την τρύπα των 200 εκ ευρώ στον προϋπολογισμό και να αναδιαρθρώσει την ΑΤΑ.
Στο μεταξύ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κτύπησε για ακόμη μια φορά το καμπανάκι για την Κύπρο, την τελευταία δηλαδή πριν ενταχθούμε στον μηχανισμό στήριξης, ζητώντας από την κυβέρνηση να αναδιαρθρώσει όχι μόνο την ΑΤΑ και να περιορίσει το έλλειμμα για φέτος στο 2,5% του ΑΕΠ "περιστέλλοντας δαπάνες", να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα, να ενισχύσει τον ανταγωνισμό, αλλά να προβεί σε περαιτέρω μεταρρυθμίσεις του συστήματος υγείας και του συνταξιοδοτικού, να εναρμονίσει την εποπτεία των ΣΠΕ με αυτήν των τραπεζών και άλλα.
Οι συντεχνίες κωλυσιεργούν. Στο τέλος τίποτα δεν θα προχωρήσει απ' ό,τι έχει θέσει ως στόχο ο Βάσος Σιαρλή μέχρι το τέλος του επόμενου μήνα, κι αυτό γιατί ούτε ο Χατζηπέτρου, ούτε ο Κυρίτσης, ούτε ο Μωυσέως και οι λοιποί ομόλογοί τους έχουν αντιληφθεί πως όσο περισσότερες παραχωρήσεις κάνουν πριν την ένταξη στον μηχανισμό ώστε να γίνει η οικονομία ξανά ανταγωνιστική, τόσο πιο ανώδυνες θα είναι για τα μέλη τους οι παραχωρήσεις που θα τους επιβληθούν κατόπιν από την Τρόικα.
Υ.Γ. Στη θέση του υπουργού Οικονομικών θα είχα ήδη παραιτηθεί το αργότερο από χτες το μεσημέρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου