Στις θυρίδες των εισιτηρίων επικρατεί πάντα πανζουρλισμός. Λίγες είναι οι θέσεις και πολλοί όσοι θέλουν να κλείσουν εισιτήριο. Κάποιοι καρτερούν σε τεράστιες ουρές υπομονετικά. Πολλοί σπρώχνουν άλλους για να τους φάνε τη σειρά. Σπρωξιές, αγκωνιές, καβγάδες, κλωτσιές. Πισώπλατες μαχαιριές.
Οι πιο έξυπνοι, καταφεύγουν σε άλλα μέσα. Σε γνωστούς και φίλους, σε συγγενείς τους και συγγενείς συγγενών, φίλους φίλων. Αυτοί που ήδη μπήκαν μέσα, ήδη ταξίδεψαν, αυτοί και όσοι ξέρουν τον σταθμάρχη μπορούν να δώσουν στους άλλους μια θέση στο «Prosperity Express», το εξπρές της ευημερίας.
Όσοι ταξίδεψαν με αυτό δεν το αλλάζουν με τίποτα. Έχει όλες τις ανέσεις. Εξασφάλισες τη θέση σου και ξεχνάς τη σημασία της λέξης σκοτούρα. Αυτήν τη θέση, δεν μπορεί να σου την πάρει άλλος. Μέχρι να φτάσεις στον προορισμό σου, το σέρβις βελτιώνεται συνεχώς και κανείς δεν μπορεί να καθίσει σε αυτή. Κανείς δεν μπορεί να σε διώξει από αυτή. Έλεγχος εισιτηρίων γίνεται μόνο κατά την επιβίβαση. Μετά ξεμπερδεύεις. Δεν έχει σταθμούς σε σαράντα χρόνια ταξίδι. Μονάχα τέρμα. Και μόλις φτάσεις εκεί, σε περιμένει πεντάστερο ξενοδοχείο να ξεκουραστείς από τα στραπάτσα της πρώτης θέσης. Όλα πληρωμένα, ταξίδι πρώτη και διαμονή. Για το υπόλοιπο της ζωής σου.
Τι γίνεται στα άλλα τρένα τα υπεραστικά μη ρωτάς. Πιο εύκολα μπορείς να πάρεις το εισιτήριό σου σε αυτά. Φτάνει να το πληρώσεις. Άλλη επιλογή δεν έχει μπιλιέτο στο «Prosperity Express» για σένα. Για τα υπεραστικά τα τρένα δεν χρειάζεται να σταθείς ουρά. Πιο πολιτισμένα τα πράγματα εκεί. Που θα σε πάρει ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις. Για τούτο είναι που πρέπει νάχεις πάντα τον νου σου. Είναι στενόχωρα τα βαγόνια του και τα καθίσματα σε κουράζουν. Και μέσα σε αυτά επικρατεί πολύς συνωστισμός. Μην ξεχαστείς και κοιμηθείς στη διαδρομή. Εκεί θα σε σκουντήσουνε για να σου φάνε και θέση. Κάθε τρεις και μία, νάσου ο ελεγκτής. Σε κάποιο σταθμό μπορεί να χρειαστεί να αλλάξεις τρένο. Και να πληρώσεις το εισιτήριό σου ξανά για το επόμενο. Και νάχεις το νου σου πάλι μην το χάσεις περιμένοντας. Πότε θα ξαναπεράσει, δεν το ξέρεις ποτέ. Κι αν κάποτε φτάσεις μέχρι εκεί που σε πήραν οι παράδες σου, να ξέρεις πως εκεί τίποτα δεν θάναι πληρωμένο. Η μόνη σου παρηγοριά θάναι πως, όπως γράφει το εισιτήριό σου με γράμματα ψιλά, πως κι εσύ κατέβαλες το «τέλος υπέρ των εν τω «Prosperity Express» επιβαινόντων».
Αυτή είναι η δίκαιη κοινωνία που σου έταξαν.
