Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

Η κουλτούρα της αντιπαραγωγικότητας


Θέλουν να μετατρέψουν, λένε, την Κύπρο σε περιφερειακό χρηματοοικονομικό κέντρο. Ώστε να προσελκύουν κεφάλαια από το εξωτερικό που θα επενδύονται. λένε, στην Κύπρο. Ένας πρόεδρος κομμουνιστής που έχει υπουργό οικονομικό έναν πρώην τραπεζίτη και έναν υπουργό εμπορίου παρεμβατιστή. Για να τρώμε και να ζούμε εμείς καλά...
  • Ο πρώτος, όταν εξελέγη, είπε πως δεν επρόκειτο να εφαρμόσει ένα σοσιαλιστικό οικονομικό σύστημα, στο οποίο όμως πίστευε και εξακολουθεί να πιστεύει. Αντίθετα, θα διαχειριζόταν, είπε, την οικονομία της αγοράς, στην οποία όμως δεν πιστεύει, καλύτερα από κάθε άλλον. Δείγματα γραφής είδαμε πολλά. Τον είδαμε π.χ. να τιμωρεί τους πολίτες με ακριβότερο ηλεκτρικό ρεύμα διότι δεν θέλει να επιτρέψει να θιγούν τα υπερπρονόμια των αηκάδων. Τον είδαμε να χαρίζει 35 εκατομμύρια ευρώ που πλήρωσαν ή θα πληρώσουν οι φορολογούμενοι για να αυξηθεί το κεφάλαιο μιας θνησιγενούς εταιρείας που βρίσκεται ήδη εδώ και χρόνια σε κώμα Και τον βλέπουμε τώρα να μη θέλει να θίξει τις προκλητικά εξωφρενικές αμοιβές των δημοσιόσιτων μισθωτών.
  • Ο δεύτερος ανέλαβε να ασκεί οικονομική πολιτική χωρίς όμως να λαμβάνει υπ' όψιν τα στοιχεία της οικονομικής πολιτικής. Δεν παράγει τίποτα, αλλά δημιουργεί ελπίδες. Προβλέπει και διαψεύδεται, ξαναπροβλέπει και διαψεύδεται. Θυμίζει μεθυσμένο σε ελληνική ταινία του 60 που κομπάζει για το πόσο δυνατός είναι προτείνοντας σε άλλους να κρατηθούν πάνω του, αλλά μόλις σταθεί στα πόδια του πέφτει στο έδαφος ξανά και ξανά. Έχοντας χάσει τον έλεγχο της δημοσιονομικής κατάστασης, το μόνο πράγμα που εύχεται είναι να μπει η χώρα του σε επιτήρηση ώστε τα αναγκαία μέτρα που πρέπει αυτός να λάβει να του τα επιβάλουν άλλοι, ώστε να μπορεί να τους κατηγορεί αυτούς για "αντιλαϊκές, νεοφιλελεύθερες πολιτικές".
  • Ο τρίτος, αποφάσισε τις προάλλες να ασκήσει την εξουσία του. Έδειξε τη δύναμή του. Σαν Δίας ολόιδιος, αμόλησε έναν κεραυνό, επιβάλλοντας ανώτατες τιμές στα καύσιμα. Αποφάσισε και διέταξε, χωρίς να αναλογιστεί τις άμεσες και έμμεσες επιδράσεις και επιπτώσεις, χωρίς να έχει γνώσει του πως λειτουργεί μια αγορά, καταρρακώνοντας το κύρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού, η οποία θα ήταν η πλέον αρμόδια να επέμβει, εάν θεωρήσει πως υπάρχει εκ πρώτης όψεως υπόθεση δημιουργίας καρτέλ. Και τώρα θεωρώντας πως η απόφασή του αυτή για οροφές στις τιμές των καυσίμων του προσφέρει δόξα και μεγαλεία, βλέπει τον εαυτό του πρώτο πλάνο στα δελτία των 8 με ηδονοβλεπτικές διαθέσεις.
Τώρα, ας μου πουν αυτοί, ή έστω ένας από αυτούς, πως θέλουν να πείσουν έναν επενδυτή από το εξωτερικό να έρθει να επενδύσει εδώ όταν η χώρα μας όχι μόνο δεν έχει οικονομική κουλτούρα, αλλά οι κυβερνώντες αυτήν καλλιεργούν μια αντιοικονομική, αντιπαραγωγική κουλτούρα;

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

Γιατί φωνάζει ο κλέφτης (σήμερα και όχι χτες)

Είναι δημόσιος υπάλληλος. Κι ο άνθρωπος αυτός δεν χάνει την ευκαιρία να υπογραμμίσει πως κατέχει από φυσική, χημεία και οικονομία μια και είναι, όπως λέγει, χημικός μηχανικός με δοκτοράτο και οικονομολόγος. Ίσως για όλα αυτά να αισθάνεται σπουδαίος.

Όταν πριν την κατάργηση του συστήματος καθορισμού των τιμών των πετρελαιοειδών (PNBS), δεν υπήρχε κανένας ανταγωνισμός μεταξύ των εταιρειών πετρελαιοειδών και αυτές πράγματι πραγματοποιούσαν υπερκέρδη, αυτός δεν άνοιξε ποτέ το στόμα του για να καταγγείλει αυτό το γεγονός.

Καθότι ήξερε πως αυτές πουλούσαν περισσότερο όγκο καυσίμων απ' ό,τι ανάφεραν στις καταστάσεις υπολογισμού των τιμών, στις οποίες οι πωλήσεις καταγράφονταν στη θερμοκρασία αναφοράς των 15 βαθμών κελσίου.

Έλα όμως που λόγω των κατά κανόνα ψηλότερων θερμοκρασιών που επικρατούν στην Κύπρο και του φαινομένου της διαστολής, οι εταιρείες μπορούσαν να πουλήσουν καύσιμα ο όγκος των οποίων ήταν κατά 2% έως 3% αυξημένος, η κερδοφορία των εταιρειών εκτινασσόταν...

Ο κύριος αυτός, το ήξερε, μια και είναι όπως είπαμε χημικός μηχανικός. Και μια και είναι και οικονομολόγος ήξερε και ποια επίδραση είχε αυτό στην κερδοφορία των εταιρειών...

Και δεν μίλησε γι αυτό ούτε μια φορά... Δεν το κατήγγειλε, παρά το γεγονός ότι συχνά οι εταιρείες ζητούσαν και έπαιρναν αποζημιώσεις από το κράτος για ζημιές που δήθεν είχαν τότε υποστεί.

Τώρα που το σύστημα αυτό δεν ισχύει, δεν αφήνει ευκαιρία άραγε να περάσει ανεκμετάλλευτη για να ανοίξει το στόμα του για να κατηγορήσει τις εταιρείες.

Μήπως άραγε τέλειωσε η ρέντα στο Casino del Sol;