Για εκείνον, ο Ψυχρός Πόλεμος δεν τέλειωσε ποτέ. Όσος χρόνος κι αν μεσολάβησε από την κατάρρευση του κομμουνισμού, αυτός θα εξακολουθεί να πιστεύει τις ίδιες ψευδαισθήσεις. Και δεν θα συγχωρέσει ποτέ τους υπαίτιους. Τους λαούς δηλαδή που σήκωσαν το κεφάλι και απόσεισαν εκείνον τον ζυγό που τους επέβαλαν οι κυβερνήσεις τους σε συνεργασία με το ΚΚ της ΕΣΣΔ. Όσα χρόνια και να περάσουνε θα τους κρατά κακία μια και εκείνοι παρά τις αυστηρές απαγορεύσεις που επέβαλαν τα καθεστώτα τους άνοιξαν το στόμα τους και μίλησαν, φώναξαν, αντιστάθηκαν και επαναστάτησαν. Δεν χωρά στο μυαλό του πως δεν ανέχτηκαν την καταπίεση, την αυθαιρεσία και την τυραννία που τους επέβαλαν στον όνομά τους οι λαοί.
Ούτε μπορεί να λησμονήσει εκείνους τους «προβοκάτορες» και «πράκτορες της Δύσης», όπως αποκαλούσε τότε το καθεστώς των Βάλτερ Ούλμπριχτ και Έριχ Χόνεκερ όσους έβρισκαν τον παραδεισένιο υπαρκτό σοσιαλισμό ανυπόφορο και έπαιζαν τη ζωή τους κορώνα γράμματα για να διαφύγουν στη Δύση. Στο μυαλό του, αυτοί ήταν που αμαύρωναν το όνομα το κομμουνισμού, όσοι δηλαδή δέχονταν σφαίρες από του τη Λαϊκή Αστυνομία και το Λαϊκό Στρατό της Ανατολικής Γερμανίας όταν προσπαθούσαν να υπερπηδήσουν το Τείχος του Βερολίνου. Το Ανάχωμα κατά του Καπιταλισμού, όπως το ονόμασαν οι σύντροφοί του. Κι έτσι το βλέπει αυτός ακόμα, ακριβώς όπως το βλέπουν και οι απόμαχοι χαφιέδες της Στάζι.
Τι κι αν εκείνη τη μέρα πριν είκοσι χρόνια εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι διοργάνωσαν αυθόρμητα μια γιορτή; Τι κι αν στην επέτειο της επανένωσης της Ευρώπης θα είναι κει οι υπόλοιποι ηγέτες της ηπείρου; Τι κι αν την ημέρα εκείνη θα είναι κει οι ηγέτες των Συμμάχων στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο; Είπαμε, για αυτόν ο Ψυχρός Πόλεμος δεν τέλειωσε ποτέ. Για αυτό τον αφήνει απαθή η χαρά και η ελπίδα που γέμισε τον κόσμο στη Γερμανία, την Ευρώπη αλλά και όλο τον κόσμο την 9η Νοεμβρίου του 1989. Μέσα του βράζει άλλωστε ακόμα η οργή. Ηγέτης σου λένε, μοιρασμένης χώρας που θέλει να επανενώσει. Ούτε τον εαυτό σου τελικά πείθεις πως την θέλεις τη χώρα σου επανενωμένη.
Σε σένα αξίζει το βραβείο πολιτικής μικροψυχίας και μικροπρέπειας.
Υ.Γ. Ερώτηση προς τον/την αρθογράφο της Χαραυγής που έγραψε χτες το άρθρο με τίτλο "Επιπόλαιες Επικρίσεις": Η Ινδή Πρόεδρος βρίσκεται στην Κύπρο για αρμένικη επίσκεψη και ως εκ τούτου είναι απασχολημένος ως οικοδεσπότης ο Πρόεδρος μέχρι την επόμενη εβδομάδα ή μήπως σου ανέθεσε η Γκιούρωφ να γράψεις ό,τι σου κατεβεί για να υπερασπιστείς τον Δημήτρη Χριστόφια; Οι εξηγήσεις που έδωσε Στεφάνου αν και αντιφατικές, ήταν λιγότερο βλακώδεις...
Υ.Γ. 2. Τι αναφορές του που διέψευσε σχετικά με την αντιμετώπιση της Τουρκίας από τους Ευρωπαίους θα τις σχολιάσω μια άλλη φορά γιατί σήμερα δεν έχω πολύ χρόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου