Το πιο κάτω κείμενο δημοσιεύτηκε στους Financial Times την περασμένη εβδομάδα και παραθέτω αυτούσιο.
Τη μετάφραση που ετοίμασα στα γρήγορα θα τη βρείτε πιο κάτω.
The Cypriot question
* * * * * * * * * * *
Το πρόβλημα της Κύπρου
Ο σχεδιασμός του χάρτη πιστοληπτικής ικανότητας των κρατών δείχνει ξεκάθαρα αυτό που σκέφτηκαν οι οίκοι αξιολόγησης. Βλέπε τον γαλάζιο κύκλο στον χάρτη δεξιά. Ο 'χάρτης θερμοκρασιών' παρουσιάζει τις χώρες που έχουν υποβαθμιστεί σοβαρά από την αρχή του χρόνου με κόκκινο, αυτές των οποίων η πιστοληπτική ικανότητα αναβαθμίστηκε, πράσινες (Στμ: Δυστυχώς δεν έχω τον χάρτη αυτό). Η Ισπανία και η Ιρλανδία είναι κοκκινωπές. Η Κύπρος όμως είναι καθαρά, στο ίδιο στρατόπεδο με τη Πορτογαλία και την Ελλάδα των σκούρων κόκκινων (μεγάλες υποβαθμίσεις).
Ακολουθούν οι αποδόσεις. Οι αποδόσεις των ομολόγων που είναι το κόστος δανεισμούς της κυβέρνησης, και αυξανόμενες αποδόσεις είναι άσχημα νέα. Και αυξάνονται για την Κύπρο. Συγκρίνοντας δύο δημοπρασίες εξαμηνιαίων τίτλων, μιας τον Ιανουάριο και μιας τον Μάρτιο. Οι αποδόσεις αυξήθηκαν από 2,02% στο 2,74% μέσα σε δύο μήνες. Αυτό το επίπεδο ξεπερνά τις αποδόσεις των διετών ομολόγων που προσφέρθηκαν τον Ιανουάριο του 2010.
Οι κυπριακές τράπεζες θα χρειάζονταν 2,7 δις ευρώ για αναπλήρωση κεφαλαίων αν επιβεβαιωθούν οι υποθέσεις των τεστ αντοχής, είπε η Moody's την περασμένη εβδομάδα. Αυτό μπορεί να φαίνεται μικρό μέγεθος, δεδομένου ανάλογων συζητήσεων στην Ιρλανδία, αλλά γιατο μέγεθος της οικονομίας ή το ταμείο (Στμ. χρηματοοικονομικής σταθερότητας) των 500 εκ. ευρώ που ανακοίνωσε ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας Αθανάσιος Ορφανίδης, αποτελεί όμως πονοκέφαλο. Και ο δείκτης οικονομικής συγκυρίας είναι ο δεύτερος πιο χαμηλός στην ευρωζώνη, ξεπερνά μόνον αυτόν της Ελλάδας.
Προσθέσατε στα πιο πάνω ακόμη δύο παράγοντες: Ο πρώτος είναι πως η κατάσταση των μετοχών που δεν ανέκαμψαν από την χρηματοοικονομική κρίση. Το διάγραμμα δεξιά (Στμ. Δυστυχώς δεν είναι διαθέσιμο) παρουσιάζει τον δείκτη του ΧΑΚ να κυμαίνεται γύρω στο 1000. Όλο το χαμένο έδαφος από τις καλές χρονιές έχει εκμηδενιστεί και ακόμη δεν έχει ανακτηθεί. Ο δεύτερος παράγοντας, σαν και χρειαζόταν κι αυτός, είναι οι συνεχιζόμενες πολιτικες εντάσεις. Ως παράδειγμα για την κρίσιμη σημασία της πολιτικής, παραπέμουμε στην Ιρλανδία ή την Πορτογαλία.
Γίνεται πολύς λόγος για την κατάσταση της ισπανικής οικονομίας και για το κατά πόσον θα ήταν η σειρά της Ισπανίας - κι είναι λογικό δεδομένου του μεγέθους της. Η ισπανική οικονομία είναι πέντε φορές πιο μεγάλη απ' ό,τι η πορτογαλική, που είναι με τη σειρά της δέκα φορές αυτή της Κύπρου. Είναι η πιθανότητα, όχι η σημασία, των προβλημάτων που γιατί χρειάζεται να ρίξουμε μια ματιά στην Κύπρο.
2 σχόλια:
Γεια σου Αντιπολιτευόμενε.
Είδα το σχόλιό σου στου Στροβολιώτη για το ΔΝΤ κι επειδή αναζητώ στοιχεία για τη διατυμπανιζόμενη είδηση των ημερών για πιθανή έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, ήθελα να σε ρωτήσω, αν πρώτον, κάτι τέτοιο είναι δυνατόν και δεύτερον, αν μπορεί να αποτελέσει μελλοντικό σενάριο και για την Κύπρο.
Αγαπητή μου συμπολίτισσα,
από τη συνθήκη του Μάαστριχτ δεν προβλέπεται έξοδος μιας χώρας από την ευρωζώνη, δεν ξέρω όμως κατά πόσον υπάρχει παραθυράκι στην Ευρωπαϊκή Συνθήκη. Εν πάση περιπτώσει, αν έχει συζητηθεί κάτι τέτοιο, αυτό μπορεί να εξηγηθεί από: α. μπλόφα της ελληνικής κυβέρνησης
β. ερασιτεχνικό χειρισμό της κυβέρνησης Μέρκελ.
Στην πρώτη περίπτωση την εξήγηση θα μπορούσε να προσφέρει η κόπωση του Παπανδρέου που κάθε μέρα είναι αντιμέτωπος με απεργίες, διαδηλώσεις, πιστωτές και μια αντιπολίτευση τόσο υπεύθυνη όσο ήταν κι ο ίδιος πριν δύο χρόνια. Διαφορετικά θα πρέπει να δεχτούμε πως η κυβέρνηση της Μέρκελ θέλει να διαλύσει την Ευρωζώνη και να την υποβαθμίσει σε ένα δοκιμαστήριο ρουχισμό στο οποίο μπαίνει όποιος θέλει δοκιμάζει το ευρώ κι αν του αρέσει το παίρνει, αν δεν του αρέσει το βγάζει και φορά το παλιό του ρούχο. Σε μια τέτοια περίπτωση δεν είναι ανάγκη να χάνουν οι ευρωπαίοι την ώρα τους με την Ευρωπαϊκή Ένωση, αφού δεν θα ενωθούν ποτέ...
Δημοσίευση σχολίου