Ξανά θα ασχοληθώ σήμερα με τη διαφθορά παίρνοντας αφορμή από το δημοσίευμα του Πολίτη της περασμένης Δευτέρας σχετικά με τον τριπλασιασμό των εξόδων παράστασης για ορισμένους κρατικούς αξιωματούχους που ενέκρινε με αδιαφανή τρόπο η βουλή ύστερα από πρόταση της κυβέρνησης. Βάση της ρύθμισης αυτής, οι διευθυντές υπουργείων, οι πρόεδροι των δικαστηρίων και οι δικαστές του Ανωτάτου από τον Ιανουάριο λαμβάνουν πλέον 1500 ευρώ μηνιαίως ως έξοδα παράστασης αντί 500 ευρώ μέχρι τον Δεκέμβριο 2008. Προς το παρόν παραμένει αδιευκρίνιστο το κατά πόσον αυτό το ποσό θα φορολογείται. Βέβαιο όμως είναι πως θα συνυπολογιστεί στη σύνταξη που θα πάρουν αποφέροντας πρόσθετα 750 ευρώ το μήνα μετά την αφυπηρέτηση τους. Ενδεικτική για τη μυστικότητα που τηρήθηκε στη διαδικασία έγκρισης από τη βουλή της αύξησης αυτής είναι η άγνοια που είχε ακόμα και η ΠΑΣΥΔΥ γύρω από το ζήτημα. Εικάζεται πως αυτή η εκ πρώτης όψεως συνδιαλλαγή μεταξύ εκτελεστικής, νομοθετικής και δικαστικής εξουσίας είχε ως κίνητρο την πρόθεση πολιτειακών αξιωματούχων να προβούν σε ανάλογη αναπροσαρμογή των δικών τους εξόδων παράστασης.
Η πιο πάνω κομπίνα αποκαλύπτει τις διαστάσεις του σεβασμού των Κυπρίων πολιτειακών και κρατικών αξιωματούχων προς τους πολίτες. Με ανάλογα τεχνάσματα, ενίοτε λιγότερο καραμπινάτα όπως π.χ. αυτό του χρηματιστηρίου, έχουν δημιουργήσει αποτελεσματικούς μηχανισμούς εξασφάλισης χρηματικών πλεονεκτημάτων. Σε συστηματική βάση, ενεργώντας με πρόφαση το δημόσιο συμφέρον, οι Κύπριοι πολιτικοί και ανώτατοι κρατικοί αξιωματούχοι καταληστεύουν με αδιαφανείς διαδικασίες τους πολίτες, τη στιγμή που οι τελευταίοι δεν έχουν την παραμικρή δυνατότητα να παρεμβαίνουν στις εξελίξεις μια και όλα τα θεσμικά όργανα του κράτους τελούν υπό τον ασφυκτικό έλεγχο των κομμάτων.
Μια ακόμη πιο κραυγαλέα περίπτωση καταλήστευσης των φορολογουμένων από τα κόμματα είναι η κατασκευή του αυτοκινητοδρόμου Πάφου – Πόλης Χρυσοχούς: Πρόκειται για ένα έργο που θα στοιχίσει περίπου 1 δισεκατομμύριο ευρώ. Θα ενώνει, σύμφωνα με την απογραφή πληθυσμού του 2001, μια κωμόπολη 30 χιλιάδων κατοίκων με ένα χωριό 2000 κατοίκων που απέχουν λιγότερο από 40 χιλιόμετρα. Ως αποτέλεσμα της αναβάθμισης της οδικής σύνδεσης, η διάρκεια της διαδρομής την οποία διανύουν κάθε μέρα μερικές εκατοντάδες αυτοκίνητα, θα συντομευθεί κατά 5 λεπτά και αντί 25 λεπτά θα διαρκεί μονάχα 20 λεπτά.
Στην περίπτωση της κατασκευής του αυτοκινητοδρόμου Πάφου – Πόλης Χρυσοχούς, τα κόμματα αξιοποιώντας και πάλι τα αδιαφανή κανάλια χρηματοδότησής τους, την απουσία έστω και του πιο στοιχειώδους ελέγχου όπως και νομοθεσίας για το πόθεν έσχες, είναι σε θέση να αποζημιώσουν τους «άγνωστους» χορηγούς τους, εκτελώντας ένα έργο το οποίο παρά το γεγονός ότι δεν έχει καμιά σχέση με την έννοια αειφόρου ανάπτυξης στην επαρχία Πάφου και ιδιαίτερα στην περιοχή του Ακάμα, θα έχει ευεργετικές επιπτώσεις α) για τις κατασκευαστικές εταιρείες που θα το αναλάβουν και β) τις εταιρείες ανάπτυξης γης που αγόρασαν σε χαμηλό κόστος εκτάσεις στην προστατευόμενη περιοχή Νατούρα 2000 και θα αναπτύξουν συγκροτήματα επαύλεων και εν συνεχεία θα μοσχοπουλήσουν. Αν πράγματι η κυβέρνηση ήθελε να βοηθήσει την Πάφο να αναπτυχθεί με 1 δισεκατομμύριο ευρώ, αυτό δεν θα επιτευχθεί με το να δώσει τη χαριστική βολή σε μια σημαντική για την τουριστική βιομηχανία της νήσου περιοχή. Άλλωστε, υπάρχουν άφθονες ιδέες για αυτό.
Εν πάση περιπτώσει, τα πιο πάνω καταδεικνύουν ξεκάθαρα πως η πλεονεξία των Κυπρίων πολιτικών, βουλευτών, προέδρων και υπουργών δεν έχει όρια. Όπως συμβαίνει άλλωστε και με την αναίδειά τους. Φτάνει μόνο να θυμηθούμε πως αυτοί ήταν οι ίδιοι άνθρωποι δημιούργησαν το νομικό πλαίσιο για την ατιμώρητη καταλήστευση των πολιτών στο χρηματιστήριο το 1999/2000 που εν συνεχεία τροποποίησαν τη νομοθεσία με τρόπο που απάλλαξε τη λεία τους από τη φορολογία.
Ωστόσο, το ζητούμενο δεν είναι η αλλαγή προσώπων, αλλά η αλλαγή του θεσμικού πλαισίου. Προσωπικά, μέχρι να γίνει αυτό αρνούμαι να αποδεχθώ πως έστω ένα μέλος της κυβέρνησης ή της βουλής το χαρακτηρίζει εντιμότητα. Αν την είχαν, δεν θα συμπεριφέρονταν με τον τρόπο που μας έχουν συνηθίσει.
